
سلام به اون اهل دلى که بى ریا و باصفاست/ قلب پر از محبتش همیشه با یاد خداست
دور باشه از وجودتون هر چى غم و هرچى بلاست/ گفتم سلامى عرض کنم نگید فلانى بى وفاست.

سلامی به گرمی آش رشته، که با پیازداغ روش نوشته :
“مرامت منو کشته“

تمام لحظه هایم با تو زیباست / و بی تو بودنم پایان دنیاست
نشد امروز هم پیشت بمانم / تمام چشم امیدم به فرداست

یک سلام و چند دقیقه سکوت... به احترام لحظه هایی که با هم بودیم
و چند نقطه چین به علامت دلتنگی روزهای ندیدنت.

چقدر عبور ثانیه ها سخت میشه وقتی دلی برای دلی تنگ میشه.
آرام بخوان چون آهسته نوشتم،بی پروا بخوان چون از خود نوشتم،
نزدیک کسی نخوان چون تنها نوشتم و از دل بخوان چون با دل نوشتم:
دوستت دارم ...
به یادتم تا روزی که تابوتم همچون قایقی روان بر دوش مردم باشد
و تو زیر لب آهسته بگویی یادش بخیر ...

از آنان نیستم که در بازی کلاغ پر...
رفیق را بال و پر دهم و گویم:
رفیق پر ... دوست دارم.

تا کی دل من چشم به در داشته باشد؟
ای کاش کسش از تو خبر داشته باشد
آی باد که آغشته به بوی نفس توست
تز کوچه ما کاش گذر داشته باشد ...
